Voor het groenplan van het afstuderen was de achterzijde van het flatgebouw ook heel erg aanwezig, het is tenslotte niet klein. Maar wat echt opvalt is een blinde muur van 12 x 12 meter. Vraag blijft natuurlijk waarom de architect daar geen ramen heeft gemaakt maar hier moesten we het mee doen.
Nadenkend over de mogelijkheden en beelden die me aanspreken kwam ik bij gebouwen waarbij een deel is afgebroken en je nog het leven van de vorige bewoners kan zien, kwam ik bij een oude foto terecht die ik ooit in Lissabon gemaakt heb.
In eerste instantie zie je een trap, maar in een tweede blik besef je dat deze trap helemaal geen toegevoegde waarde heeft omdat beide deuren dichtgemetseld zijn. Open voor dromen, wie liep er over en waarom, beide huizen zien er redelijk gesloten uit, Romeo en Julia….
Nu was er in het ontwerpplan ook een restaurant en een terras gepland die op deze blinde muur uitkeek, dus eigenlijk heel mooi om hier een trap te maken en er dan iets op te voeren, muziek, toneel een tijdelijk kunstwerk. Dit gaat er dan wel vanuit dat het gebied open zou worden en dat is nu nog niet het geval.
Voor de vraag van de balkons aan de voorkant ook een voorstel voor de achterkant gedaan doorgaand op het concept van de schaduw. De andere kopse kant heeft wel ramen maar niet veel. Door hier een betongaas constructie te bevestigen met het silhouet van een boom zou je hier een klimop tegenaan kunnen zetten die zich niet vastzet in de muur, wat beter is voor het onderhoud. Om mee te gaan met de seizoenen een plant die blad verliest en bloeit. Aan het eind van het seizoen kun je hem weer in vorm knippen zodat in de winter weer het silhouet zichtbaar wordt.
De ingrepen niet zwaar en geven toch een mooi effect.